Nosisz je w sobie

 ...bo na zewnątrz deficyt. Mowa oczywiście o świetle dziennym.

Pogoda usiłowała pokrzyżować moje dzisiejsze plany- było ciemno, buro i chmurnie. Ponieważ za nic nie chciałam czekać z postem do jutro (z racji smutnej rocznicy oraz kontrowersji, które narosły dookoła tego wydarzenia), pełna determinacji pstrykałam jedno zdjęcie za drugim. Wyszły może trzy, w dodatku na żadnym moja Anouk (pierwotnie księżniczka Kida) nie pokazała twarzy. Oh well.
  Może i dobrze, jeżeli wezmę pod uwagę to, że nie udało mi się znaleźć dobrego kolorystycznie ciałka dla niej. Udam, że ciemność symbolizuje odchodzącą zimę, problemy, z którymi boryka się człowiek zanim osiągnie doskonałość i zostanę uznana za bardzo głęboką i refleksyjną osobę.

Nieistotne. Ważne jest to, że powoli, powoli robi się cieplej. Nadchodzi słońce, lalki wyłażą z pudeł, można dłużej je fotografować, ubierać w lżejsze ciuchy
(moje golasy muszą jednak poczekać z sesją do lata), życie nabiera kolorów.
  Jeżeli chodzi o kolory...złote leginsy są produkcji Agnieszki , usiłowałam sfotografować przepiękne botki jej autorstwa, ale te zdjęcia należały do mniej udanych :( Obiecuję następnym razem strzelać srebrem w chmury.


We are pretty tired of winter and snow (I was de-snowing our yard the day after Easter Sunday) so every tiny sign of spring is a good sign.
I tried to take some pics, but the lighting was against me. I wanted to show awesome stuff I got from Agnieszka but almost all photos turned to be a really messy one. So, there is only this tiny piece of her golden leggings.
As a bonus- pinguin from Christmas discount :)

 Tajemnicza paczka :)

-Imogene... sądzę, że nadchodzi wiosna.

 -Proszę cię, tyle już mieliśmy fałszywych alarmów. Dlaczego tym razem miałoby być inaczej?

  -Bo widzisz...Pingwiny odlatują na północ. 

Wrócę.

In-joy